Zajac zwany Ignacym

Mieszka nieopodal, odwiedza nas co rano i coraz mniej się nas boi - Ignacy Zając. Jeśli kiedyś wpadniemy na pomysł herbu czy logotypu siedliska na pewno się w nim znajdzie. Niepozorny szarak znany jest w naszej rodzinie z brawurowych akcji typu: wypadam znienacka z krzaków przy studni, potem szybkim skrętem w prawo omijam nogi idącego przez podwórko gospodarza, przebiegam tuż pod nosem śpiącemu psu, wpadam pod stół ogrodowy muskając nogi siedzącej przy nim  gospodyni i znikam w trawie na łące. A wszystko to w tempie godnym Strusia Pędziwiatra z kreskówki. No i jak go nie podziwiać?  Skradł nasze serca tak umiejętnie, że zaczęliśmy zbierać różne przedmioty codziennego użytku z podobizną zająca. Niezła kolekcja nam się zapowiada.
Gotowi na przegląd zajęczych gadżetów? No to zaczynamy:

Ceramiczna figurka to jeden z pierwszych zajęczych nabytków. Uroczo obdrapana i postarzana, pasuje do wiejskich klimatów.

Maselniczka, stały towarzysz naszych śniadań. Wyszukana na Allegro.

Stareńka zabawka do ciągnięcia na sznurku. U nas wyłącznie w charakterze ozdoby.

Holenderska deska - podstawka pod gorące naczynia. Rzadko obecnie używana, bo zastąpiła ją ta:

Ciągle mnie zastanawia, czemu te zające mają takie długie stopy?

A to uroczy komplecik z czasów kiedy istniało DDR. W sam raz na poranną kawę na tarasie, skąd widać Ignacową łąkę.

Kto dostrzega na fotce Ignacego we własnej zajęczej osobie?