Wiosenne porządki w sadzie
Wiosenne porządki idą pełną parą - zarówno w budynkach jak i na zewnątrz. Co prawda wiosenna pogoda w tym roku okazała się kapryśna, ale nie zamierzamy się łatwo poddać. Zaplanowaliśmy cięcie drzewek i dosadzenie kilku nowych.
Jak prawie wszystko na siedlisku, również sad w czasie przejmowania opieki nad nim nie był w najlepszym stanie. Splątane gałęzie w koronach, obumarłe konary, kora obgryziona przez zające. Posadzone zbyt gęsto śliwy strzeliły w górę, kwitnąc i owocując na końcach gałęzi, co powodowało, że bez wysokiej drabiny nie dało się dosięgnąć śliwki.
Najstarsze jabłonki cięliśmy systematycznie co roku, pilnując aby z jedne strony nie spowodowało to osłabienia drzew, a z drugiej zapobiegało infekcjom chorobowym. Obniżyliśmy koronę, dzięki czemu wszystkie czynności pielęgnacyjne są teraz łatwiejsze do wykonania a owoce są ładnie wykształcone i duże. Do mocnego przycięcia została nam jeszcze spora jabłoń rosnąca tuż przy płocie.
W tym roku postanowiliśmy zrobić porządek ze śliwami i wiśniami. Wycięliśmy co drugie drzewko, zapewniając dostateczną ilość światła pozostałym. Obniżyliśmy korony, wycięliśmy skierowane do wnętrza korony gałęzie. Tej jesieni śliwek będzie mało, za to za rok będą w zasięgu ręki.
Dosadziliśmy kilka nowych drzewek. Miejmy nadzieję, że przyjmą się i niedługo doczekamy się własnych gruszek, wczesnych odmian wiśni i soczystych renklod. Rządek czarnych porzeczek też wzbogacił się o kilka nowych krzewów.
Pod drzewami sadzimy kwiaty i ściółkujemy korą lub zrębkami. To nie tylko uatrakcyjnia sad, ale przede wszystkim pozwala utrzymać odpowiednie nawilżenie w obrębie korzeni drzewa i przeciwdziała rozwojowi chwastów. To właśnie dlatego nie wyrzucamy ściętych gałęzi - po zmulczowaniu wracają tam, skąd je zabraliśmy. Tu na zdjęciach nie widać jeszcze host i innych bylin, które dopiero zaczynają wychodzić z ziemi. Kwitną za to pięknie narcyzy.
Jak prawie wszystko na siedlisku, również sad w czasie przejmowania opieki nad nim nie był w najlepszym stanie. Splątane gałęzie w koronach, obumarłe konary, kora obgryziona przez zające. Posadzone zbyt gęsto śliwy strzeliły w górę, kwitnąc i owocując na końcach gałęzi, co powodowało, że bez wysokiej drabiny nie dało się dosięgnąć śliwki.
 |
| Tak wyglądały jabłonie w 2012 roku, kiedy kupowaliśmy siedlisko. Jedno z drzew dwa miesiące później złamał wiatr podczas gwałtownej burzy. Okazało się spróchniałe i prawie puste wewnątrz. |
Najstarsze jabłonki cięliśmy systematycznie co roku, pilnując aby z jedne strony nie spowodowało to osłabienia drzew, a z drugiej zapobiegało infekcjom chorobowym. Obniżyliśmy koronę, dzięki czemu wszystkie czynności pielęgnacyjne są teraz łatwiejsze do wykonania a owoce są ładnie wykształcone i duże. Do mocnego przycięcia została nam jeszcze spora jabłoń rosnąca tuż przy płocie.
 |
| Te same jabłonie w roku 2019 |
W tym roku postanowiliśmy zrobić porządek ze śliwami i wiśniami. Wycięliśmy co drugie drzewko, zapewniając dostateczną ilość światła pozostałym. Obniżyliśmy korony, wycięliśmy skierowane do wnętrza korony gałęzie. Tej jesieni śliwek będzie mało, za to za rok będą w zasięgu ręki.
Dosadziliśmy kilka nowych drzewek. Miejmy nadzieję, że przyjmą się i niedługo doczekamy się własnych gruszek, wczesnych odmian wiśni i soczystych renklod. Rządek czarnych porzeczek też wzbogacił się o kilka nowych krzewów.
Pod drzewami sadzimy kwiaty i ściółkujemy korą lub zrębkami. To nie tylko uatrakcyjnia sad, ale przede wszystkim pozwala utrzymać odpowiednie nawilżenie w obrębie korzeni drzewa i przeciwdziała rozwojowi chwastów. To właśnie dlatego nie wyrzucamy ściętych gałęzi - po zmulczowaniu wracają tam, skąd je zabraliśmy. Tu na zdjęciach nie widać jeszcze host i innych bylin, które dopiero zaczynają wychodzić z ziemi. Kwitną za to pięknie narcyzy.
Komentarze
Prześlij komentarz